Luzemetrai dokumentala - 87 minutu

Emakumeekin bakarrik egin ezin izan zen obra baten istorioa da hau.

Harrigarria dirudi, baina zenbat aldiz deitu duzue etxean matxura bat konpontzeko, eta emakume batekin egin duzue topo atea irekitzean? Seguru asko, ez asko.

Irantzu Varela eta Andrea Momoitio kazetari eta komunikatzaile urratzaileak dira, eta ehundaka urte daramatzaten emaztegai-soinekoen atelierra hiriko lehen kultur gune feminista bihurtzea erabaki dute: La Sinsorga. Bere motibazio nagusia obra guztia emakumeekin bakarrik burutzea da eta proiektu aitzindari honek eraikuntza sektorearen barruan emakumeen kontaktu oinarri bat sortzeko balio dezala. Hala ere, atea irekitzean, hain sakonki maskulinizatutako sektore baten atzean dagoen errealitate gogorrarekin topo egiten dute; izan ere, patriarkatuak tresna-kutxa bat baino gehiago pisatzen du.

Maitasun erromantikoaren sinbolo izandako lau solairuko eraikin enblematiko hau bost langilek berreraikiko dute. Urtebetez, eraldaketak bere lanaren ikusezintasunetik aurrera nola egiten duen ikusiko dugu, kontakizun baten bidez, non obraren kostunbrismoa eta proiektua zeharkatzen duten beldurrak eta nahiak agertzen diren performance-unibertso bat elkarrekin bizi diren.

“Llámame sinsorga” filmak, ustez gizonenak ziren lanak egitea erabakitzen duten emakumeen zailtasun eta indarkerien berri ematen du. Protagonistek hainbat oztopo gainditu behar dituzte, eta arriskuan jarriko dute inaugurazioa eta gunea martxan jartzea. Baina protagonisten maitasuna eta egiten ari direnaren gaineko uste osoa dira oztopo horiek airean mantenduko dituztenak.